2/12/2021 - “Nood aan meer ondersteunend personeel in woonzorgcentra”

Alle zorgmedewerkers van dit land hebben de afgelopen twee jaar bewezen hoe belangrijk hun werk is. Maar de coronacrisis legt ook heel wat pijnpunten bloot in de sector. Het personeelstekort wordt steeds nijpender om de zeer eenvoudige reden dat de extra mensen die nodig zijn vaak gewoon niet gevonden worden. Freya Saeys, Vlaams Parlementslid voor Open Vld, pleitte tijdens de plenaire vergadering voor meer ondersteunend personeel in de woonzorgcentra. “Medisch geschoold personeel is een knelpuntberoep. Maar kwaliteitsvolle zorg gaat niet enkel over het medische aspect. Een woonzorgcentrum is een thuisvervangende situatie. Het welzijnsaspect is dus even belangrijk. Daarvoor kunnen perfect andere profielen ingeschakeld worden die het medisch personeel ondersteunen”, zegt Freya Saeys.

De werkdruk voor zorgpersoneel was voor deze coronapandemie al hoog en is alleen maar toegenomen. De zorgmedewerkers zijn moe en mentaal uitgeput. Ze raken ook meer en meer besmet en moeten in quarantaine. Dat is natuurlijk nefast voor de kwalitatieve zorg voor bewoners van de woonzorgcentra. Sommige woonzorgcentra schakelen zelfs over op een opnamestop. De Vlaamse Regering maakte wel al heel wat extra middelen vrij voor bijkomend personeel en een betere verloning. Maar daarmee is het probleem niet opgelost. We moeten zowel aan het acute als het chronische probleem werken en zowel aan de instroom als de uitstroom.

Aan de instroomzijde moeten we out of the box beginnen denken en alle tools gebruiken om zoveel mogelijk mensen te overtuigen om naar de zorg te komen. “Verpleeg- en zorgkundigen zijn knelpuntberoepen. We zouden mensen die de juiste kwalificaties hebben maar op dit moment niet actief zijn in de zorg- en welzijnssector, dan ook moeten proberen naar de zorg te leiden. Ook kunnen we de zelfstandige verpleegkundigen meer inschakelen”, zegt Vlaams Parlementslid Freya Saeys.

“Daarnaast moeten we vooral inzetten op andere profielen. We zouden mensen een opleiding kunnen geven op het terrein zelf om de verpleeg- en zorgkundigen te ontlasten. Er zijn heel veel vrijwilligers, mantelzorgers en mensen die thuis voor hun demente moeder of vader hebben gezorgd die graag hun steentje willen bijdragen. Zij kunnen helpen bij het eten geven aan mensen, door een babbeltje te slaan met bewoners, enzovoorts. Dat niet-medisch personeel op de werkvloer krijgen is het laaghangend fruit dat we nu moeten plukken”, vat Saeys het samen.

Aan de uitstroomzijde is het vooral belangrijk dat we de mensen die vandaag in de zorg werken, daar ook proberen te houden. “Er zijn heel veel mensen die zeggen dat ze het niet meer aankunnen en ermee willen stoppen. We moeten hen voldoende erkenning geven en de werkdruk naar beneden krijgen, zodat we het personeelstekort dat er al is niet vergroten door ook deze mensen te verliezen”, besluit Saeys.